Moest het nog niet duidelijk zijn, het thema van deze week is: een nieuw begin.
Diegenen die mij volgen op sociale media zagen al dat ik deze week de zaak wat heb aangepast.
De coachingspraktijk en conceptstore zijn nu twee aparte zaken. Buiten een stukje van de naam en het pand, delen ze bijna niets meer met elkaar.
Ik voelde al vanaf dag 1 dat er precies iets niet klopte. Begrijp me niet verkeerd, ik stond/sta nog steeds 100% achter mijn zaak. Maar ik had het gevoel dat beide concepten niet genoeg aandacht kregen, niet voldoende tot hun recht kwamen.
En dus hakte ik de knoop door.
Ik heb eventjes getwijfeld want wat zouden de mensen wel niet denken? Ik ben nog maar net opgestart en ik ga mijn zaak al veranderen. Wel, als je de blogpost van vorige week hebt gelezen (Goede voornemens), dan weet je ondertussen al dat je van gedachten kan en mag veranderen en dingen kan en mag aanpassen tot ze goed voelen voor jou. Dus voilà, ik ben gesprongen en heb gedaan wat voor mij op dat moment het juiste leek te zijn. Een nieuw begin.
Ik stond er nooit echt genoeg bij stil dat we eigenlijk constant kansen krijgen op een nieuw begin. En dan heb ik het niet alleen over ‘vanaf volgend jaar…’, ‘Vanaf maandag…’ of ‘Vanaf morgen…’. Nee, ik heb het ook over ‘Vanaf nu…’.
En ik heb het ook niet uitsluitend over praktische dingen zoals een dieet of een nieuwe sport. Ik heb het vooral over mindset. De mogelijkheid om te kunnen kiezen op welke manier je met iets gaat omgaan. Blijf je kwaad of ga je relativeren? Blijf je toegeven of ga je voor jezelf opkomen? Alles begint bij onze eigen mindset.
Om eerlijk te zijn, geeft mij dat enorm veel innerlijke rust. Ik ben echt het klassieke voorbeeld van alles of niets. Als één ding tegenslaat, is meteen alles naar de vaantjes. Foert, ik geeft het op, het is nu toch om zeep! Herkenbaar?
Ik heb het gisteren nog maar voorgehad. Ik volg een coachingopleiding en tijdens de laatste oefensessie van de dag voelde ik het niet. Naar mijn mening (of was het de mening van mijn innerlijke criticus?) had ik het super slecht gedaan. Mijn destructieve gedachten namen de overhand, ook al kreeg ik veel positieve feedback. Ik moest mezelf verplichten van eventjes na te denken over wat er aan het gebeuren was. Van waar kwamen die gedachten? En van wie waren die gedachten? Wat leerde deze ervaring mij? Wat kon ik ervan meenemen en gebruiken om het volgende keer beter te doen? En in het maken van die korte reflectie, gaf ik mezelf de kans op een nieuw begin. De destructieve gedachten maakten plaats voor een leergierige mindset. De teleurstelling maakte plaats voor fierheid.
Nu, dit is uiteraard geen exacte wetenschap. En het is ook allemaal niet zo simpel. Als ik bijvoorbeeld zelfzekerder wil worden, zal dat tijd en werk nodig hebben. Door simpelweg te denken: ‘Ah, over een minuutje ga ik me zelfzeker voelen’, is de kous niet af. Maar het elk-moment-is-een-kans-op-een-nieuw-begin-prinicpe, geeft mij een gevoel van vrijheid en controle (hoe tegenstrijdig eigenlijk). Ik kan op elk moment van de dag beslissen om het anders te doen, om anders te denken, om mezelf een nieuwe kans te geven.
En hup, een nieuw begin.
Liefs,
Kali
Reactie plaatsen
Reacties