Als er één ding is waar we het over eens kunnen zijn, is het wel dat een burn-out geen toffe happening is.  Het is niet iets wat je hoopt te krijgen, het is niet iets waar je je vrijwillig voor opgeeft of naar uitkijkt. Maar, zelfs onprettige gebeurtenissen kunnen leerrijk zijn. Een burn-out hoeft dus niet persé de meest verschrikkelijke gebeurtenis van je leven te zijn. 

Ik heb zelf best veel geleerd van mijn burn-outs. Ik ben mezelf meer dan eens tegengekomen, of ik het nu wou of niet. Ik leerde mezelf beter kennen. Wat wil ik in het leven? Waar wil ik mijn tijd en energie insteken? Wat geeft mij energie? Waar word ik gelukkig van? 

Ik geloof oprecht dat mijn burn-outs een hoger doel hadden, namelijk terug gelukkig worden. En diep vanbinnen voelde ik dat ook wel. Dat kleine vlammetje in mij, mijn waakvlammetje, brandde nog steeds. Vergelijk het met een waakvlammetje van een boiler. Je weet wel, vroeger had iedereen wel zo’n boiler in de badkamer of keuken. Je kon vaak het waakvlammetje zachtjes zien branden. Wanneer het warm water werd aangezet, werd de vlam groter. En zolang de boiler aanstond, bleef het waakvlammetje branden. Jij bent de boiler. En zolang je leeft, zal er een waakvlammetje zijn. Zet de warmwaterkraan open, en de vlam zal groter worden! Oké, misschien niet de beste metafoor op de markt maar you get the point. 

De uitdaging hier, zat in het te weten komen wat mijn vlammetje terug kon aanwakkeren.  

Side note: Als je er opnieuw de energie voor hebt, kan dit het moment zijn om bij een coach te gaan. Zij kunnen jou helpen om uit te zoeken wat je wil veranderen en hoe je dat wil doen. Maar enkel op voorwaarde dat je je opnieuw sterk genoeg voelt. In eerdere fases verwijzen we sowieso door naar medische ondersteuning. Je draagkracht moet voldoende zijn om in actie te kunnen schieten. Neem dus gerust je tijd om aan te sterken alvorens je aan die veranderingsfase begint. Ben je niet zeker of je er al klaar voor bent, dan kan je altijd eens vrijblijvend langsgaan bij een coach om polshoogte te nemen. 

Eens ik die fase van verandering zat, begon alles op zijn plaats te vallen. Ja, ik moest soms dingen opgeven of loslaten zoals een job of bepaalde vriendschappen. Maar die maakten dan plaats voor andere, betere dingen. Een eigen zaak, duurzame vriendschappen, energie, rust, … 

Ik heb geleerd mezelf de belangrijkste persoon in mijn leven te maken. Want de enige waar ik heel mijn leven mee moet samenleven, ben ikzelf. 

Ik heb geleerd meer van mezelf te gaan houden. Al die liefde en vriendschap die ik in anderen stak, waar ik niets van terugkreeg, steek ik nu in mezelf. 

Ik heb geleerd in mijn eigen dromen te geloven en die na te jagen. De maatschappij zijn idealen zijn niet automatisch de mijne en dat is oké. 

Ik heb geleerd op mijn gevoel en intuïtie te vertrouwen. Want hoe vaak denken of zeggen we niet: ‘Ik wist het, ik had al zo’n voorgevoel!’? 

En er is nog zoveel anders dat ik geleerd heb en nog steeds aan het leren ben. Waar ik me vroeger schaamde voor mijn burn-outs, ben ik er nu trots op. Want wauw, ik heb ze toch maar doorstaan hè? Als ik nu naar mezelf kijk in de spiegel, zie ik een sterke jonge vrouw waar ik fier op ben en waar ik de rest van mijn leven avonturen mee wil aangaan. 

Dus lieve lezer, als jij door een burn-out gaat, probeer er dan eens op een andere manier naar te kijken. Hoe kan jij hier het beste van maken? Hoe kan je ervoor zorgen dat die burn-out jou iets gaat opleveren in plaats van ontnemen? Geloof maar gerust dat jouw waakvlammetje ook nog steeds brandt. Geloof maar dat ook jij hier anders kan uitkomen. Geloof maar dat het ook jou kan en zal lukken. En als het nog niet lukt om dat allemaal te geloven, weet dan dat ik alvast wel in jou geloof! 

Liefs,

Kali